حق استفاده از حیاط مشاعی

 

 

 

متن پرسش :
با سلام و خسته نباشید، در آپارتمانی زندگی میکنیم که 36 واحد است. واحد ما در همکف و شمالی است و حیاطی در شمال ساختمان قرار دارد که بین ما و دو واحد دیگر شمالی مشترک است و تنها راه ورودی آن سه در از اتاق خوابهای همین سه واحد است. ما سه واحد شمالی برای آسایش بیشتر تصمیم به ایجاد یک پارتیشن آهنی نموده ایم ولی با مخالفت شدید همسایه ها مواجه گشته ایم و ضمنا آنها میخواهند دربی از کوچه برای ورود به این حیاط احداث نمایند. لطفا مرا راهنمایی نمایید که آیا آنها حق این کار را دارند؟ و آیا ما حق احداث این دیوار را داریم؟ آیا این درست است که این حیاط جزو مشاعات اختصاصی است و حق استفاده آن برای این سه واحد است و کسی حق ندارد به آنجا وارد شود ؟ از توجه و کمک شما صمیمانه تشکر مینمایم.

متن پاسخ :
با سلام . ماده 2 قانون تملّک آپارتمان ها اظهار می دارد: قسمتهای مشترک مذکور در این قانون عبارت از قسمتهایی از ساختمان است که حق استفاده از آن منحصر به یک یا چند آپارتمان یا محل پیشه مخصوص نبوده و به کلیه مالکین به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق می گیرد. به طور کلی قسمتهایی که برای استفاده اختصاصی تشخیص داده نشده است یا در اسناد مالکیت ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکین تلقی نشده از قسمتهای مشترک محسوب می شود مگر آن که تعلّق آن به قسمت معینی بر طبق عرف و عادت محل مورد تردید نباشد. هر مالکی با بقاء مالکیت خود در قسمت مشترک می تواند حق استفاده از حیاط یا پارکینگ را از خود سلب و به مالک دیگر ساختمان که امکان استفاده بهتر از قسمت های مدکور را دارد، واگذار نماید. این اقدام موجب انتقال مالکیت وی بر قسمت های اشتراکی مذکور نمیشود. چنانچه حق استفاده از حیاط به ترتیب مذکور توافق شده باشد، و مخصوصاً اگر این موضوع در سند مالکیت قید شده باشد که حق استفاده از حیاط مشترک مخصوص مالکین خاصی ( مانند طبقه همکف یا قسمت شمالی ) است، اصلاح سند و حذف حق استفاده بدون توافق مالک یا مالکین طبقه همکف یا شمالی موجه نبوده و غیرقانونی است. لذا اقدامات سایر مالکین که مغایر این حق و توافق قبلی باشد مانند باز کردن درب از کوچه یا مزاحمت های دیگر نیز غیرقانونی و قابل رسیدگی قضائی است. هر چند تصرفات و تغییرات اضافی توسط مالک یا مالکین دارای حق استفاده نیز بدون رضایت و توافق با دیگر مالکان نیز دارای اشکال حقوقی بوده و موجه نمی باشد. چنانچه چگونگی استقرار حیاط ساختمان یا بالكن یا تراس مجموعه به گونه ای باشد كه تنها از یک یا چند واحد مسكونی، امكان دسترسی به آن باشد، هزینه حفظ و نگهداری آن قسمت به عهده استفاده كننده یا استفاده كنندگان است