شرط بکارت زوجه در نکاح و آثار قضائی آن

 

 

 

متن پرسش :

اگر زوج هنگام ازدواج شرط بكارت نمود، لطفا بفرمائید: الف. اگر بعد از ازدواج معلوم شد زوجه باكره است (پرده بكارت موجود و سالم است) ولی یقین حاصل شد كه با او جماع شده است – با توجه به اینكه بعضی از انواع پرده‏های بكارت با جماع زایل نمی‏شود – آیا زوج امكان حق فسخ نكاح را دارد؟ ب. اگر زوج ادعا كرد مراد من از این شرط، عدم جماع با وی بوده حكم چیست؟ ج. آیا اكراه زن هنگام جماع (زنای به عنف) یا اختیار وی در این عمل، تفاوتی در حكم ایجاد می‏كند؟ د. اگر زوجه باكره نبود لكن ازاله بكارت بواسطه بیماری یا افتادن از بلندی و… بوده (نه اینكه توسط مرد اجنبی) حكم چیست؟ ه. آیا اطلاع یا عدم اطلاع خانواده دختر از این مسأله قبل از عقد، در حكم موارد فوق تأثیری دارد؟ و. آیا اطلاع یا عدم اطلاع خود دختر – نه خانواده وی – از این مسأله قبل از عقد، در حكم موارد فوق تأثیری دارد؟

متن پاسخ :

الف ) باتوجه به ماده 1128 قانون مدنی، زوجی كه هنگام ازدواج شرط بكارت نموده باشد اگر بعد از ازدواج معلوم شد كه با زوجه جماع شده هرچند پرده بكارت سالم و موجود از نوع حلقوی باشد دارای حق فسخ خواهد بود، زیرا منظور از بكارت در درجه اول همان عدم نزدیكی است.

ب ) باتوجه به آنچه كه در بالا گفته شد تكلیف بند ب معلوم است.

ج.) اكراه زن و زایل شدن بكارت اگر به عنف هم باشد تأثیری در قضیه نخواهد داشت و كماكان زوج حق فسخ خواهد داشت.

د) همین كه معلوم شد زوجه فاقد بكارت است حق فسخ برای زوج تحقق پیدا می‏كند و فرقی نمی‏كند كه فقدان بكارت در اثر افتادن از بلندی باشد یا بیماری.

ه. ) اطلاع یا عدم اطلاع خانواده دختر نیز از این مسأله قبل از عقد تأثیری در حكم مسائل بالا ندارد.

و ) عدم اطلاع خود دختر هم از این موضوع نیز تأثیری در تحقق حق فسخ برای زوج نخواهد داشت چون زوج با شرط دارابودن بكارت برای دختر با او ازدواج نموده‏است .

(نظریه مشورتی شماره 4124/7 تاریخ21/7/ 1376 )